"42,43,44,45,46 /52 Tygodnie Szczęścia"

Witajcie!!! Miło mi, że mam kolejną Obserwatorkę, która zechciała zostać u mnie na dłużej. Witaj Agnieszko!!!
Dużo już tych zaległych tygodni się uzbierało, ale te zaległości nie są tylko moją zasługą. Wiele się na to złożyło nieprzychylnych dla mnie zdarzeń, kłopoty z komputerem, internetem, sprzętem fotograficznym, choróbsko Pociech, ale ma się to nijak do tego, że w dalszym ciągu żyjemy z jakim takim zdrowiem, które pozwala nam cieszyć się sobą, pięknym światem i każdą małą iskierką. Mamy siebie i mamy serdecznych i prawdziwych Przyjaciół, którzy wspierają nas i pomagają nam jak tylko mogą, przez co życie staje się łatwiejsze i radośniejsze. Możemy wspólnie obserwować wszystko co nas otacza, podziwiając piękno i doskonałość stworzenia:

Spotkał mnie ogromny zaszczyt, a mianowicie wyróżnienie

nadane przez moja serdeczną Znajomą - Ewelinę z Sosnowego Dekuferka, którą już dobrze znacie:)) Dziękuję raz jeszcze!!!

Kolejna iskierką, którą chciałam się pochwalić to II miejsce mojej Córci Kasi, w Jej grupie wiekowej, w konkursie na patriotyczną pocztówkę z okazji Święta Niepodległości, który organizował nasz Gminny Ośrodek Kultury. Jest to tym bardziej radosne, że nie zawsze nam ludziom spoza "kręgów" na naszym terenie udaje się cokolwiek wygrać. Miejsce I zdobyła pociecha pracownika organizatora konkursu, ale to normalne na tym terenie, począwszy od szkoły podstawowej po poważniejsze instytucje, dlatego cieszę się z sukcesu mojego dziecka, że przebiło się do tego kręgu wyróżnionych. Oczywiście wszystkim laureatom z serca gratuluję!!! Dodam tylko, że cały projekt to był Jej własny pomysł, nawet nic jej nie podpowiedziałam, oto konkursowy rysunek:

Projekt i hasło to wszystko wymyśliła sama. Wzruszyło mnie, że 10-cio letnie dziecko tak rozumie pojęcie "patriotyzmu", a hasło brzmi: "Ojczyznę jak Matkę mamy tylko jedną". Mamy w związku z tym zaproszenie na uroczystą akademię do wspomnianej wyżej instytucji kulturalnej w dniu jutrzejszym, tj. 11.11.2014r.

Nie były to oczywiście jedyne promyczki, wiele z nich nie zostało z przyczyn technicznych uwiecznione, ale wierzcie mi każdego dnia, każdego tygodnia wiele radosnych chwil staram się dostrzegać i cieszyć się tym a nie narzekać. Największą radością to są wszystkie mniejsze i większe sukcesy moich Córeczek, a także  Ich potknięcia, gdyż wiem, że wyciągają z nich wnioski i uczą się radzić sobie w  życiu, szanując ludzi i otoczenie.

P.S. Wybaczcie mi tę nagłą zmianę w wyglądzie bloga, ale coś mi się porobiło i musiałam na siłę zmienić szablon. Przyznam szczerze, że nosiłam się z zamiarem jakiejś zmiany, ale nie sądziłam, że mi samo się pozmienia. Pozdrawiam i do kolejnego!!!